Yıllardır kucaklarında saatlerce bebeklerini taşıyan annelerin nasıl buna dayanabildiklerine bir de kucaklarında bir çocuk otururken nasıl yemek yemeyi başardıklarına şaşırırdım. 'DIM' diyorum çünkü ben de artık o sürece girmeye başladım. Muhammed sürekli kaşık çatalı tutmaya çalışsa, ani hareketlerle masaya atılsa da şimdilik idare ediyoruz.
Olayın mantığı şu aslında. Bu bebişler minicikken mesela 3 kilo 600 gramken oları kucakta taşımaya başlıyorsunuz, 3.750- 4.000- 4. 350- 5. 200 - 6- 7- 8... derken kol kaslarınız da taşıya taşıya zamanla güçleniyor. Allah'ın verdiği güç ve sabırla bu işin üstesinden geliyorsunuz.
Yemek mevzuda benzer aslında. Önce etkisiz eleman olarak kucağınızda oturuyor bu bebiş sakin sakin. Sonra elinizdeki kaşığın hareketlerini gözüyle izlemeye başlıyor, sonra başını çevirerek takip ediyor, bir sonraki aşamada eliyle kapmaya çalışıyor ( ki biz tam buradayız şu an)... Bebekler aşama aşama geliştikçe anneler de boş durmuyor, bu gelişmelerle başa çıkma kabiliyetleri geliştiriyor :))
Daha 5 aylığız, yolun başındayız :))
No comments:
Post a Comment