Bebeğini Ayrı Bir Birey Olarak Kabul Edememek


Bebeğim olmadan önce şöyle konuşanlara sinir oluyordum: sabah 7'de uyandık, babamızı işe yolladık, bugün 2 kez kaka yaptık vb. Bu ne yaa? O bebek 3 günlük bile olsa AYRI BİR BİREY, sen de onunla TEK VÜCUT DEĞİLSİN! Onun babası başka, senin ki başka. O kakasını kendi yapar, sen de kendin. Töbe töbe...

Bebeğim olmadan önce sinir olduğum bu tür konuşmalara hala sinir olmaktayım. Anne olunca bu düşüncem hiç değişmedi. Çocuğunun ayrı bir insan olduğunu doğumdan itibaren kabul edemeyen bu bünyeler ilerde şunları da yapıyor; çocuk biraz büyüyüp arkadaşıyla kavga edince kocaman haliyle olaya müdahil olmak, çocuğuna kimsenin en ufak eleştiri yapmasına müsade etmemek ( çünkü çocuğa gelen eleştiriyi kendine yapılmış eleştiri olarak algılıyor...), çocuğunun gideceği üniversiteyi, evleneceği kişiyi seçmek vb. liste çoook uzar. İşte bunun temeli taa o zamandan atılıyor.

Bebeğim 4 aylık ama o da bir birey. Sevdiği, kızdığı, korktuğu, heyecanlandığı şeyler var. bir olaya nasıl tepki vereceğine kendisi karar veriyor. Beni de hiç tınlamıyor. Gayet özgür takılıyor... Çünkü onun kendine göre bir algısı var. Şimdiden bir İNSAN olduğunu davranışları ile açıkça ortaya koyuyor.

Kakaolu Pasta 1


Büyük fotoğraf için üzerine TIK!

Yaş pastayı çok severim. Ama pastaneden aldıklarımızın içinde kim bilir ne çeşit katkı maddeleri var? Onun için güzel ve pratik bir tarif tutturup hep onu yapmak istiyorum. Hamurişi ustası olan Teyzemden aldığım pandispanya tarifi gerçekten güzel oldu. Ama biraz büyük bir tepside yaptığım için keke ince oldu ve dolayısıyla ikiye bölüp de iki katlı pasta yapamadım. Benim pastam DÜZ AYAK yani tek katlı oldu :). Üstü hazır puding (her ne kadar o da katkı maddeli olsa da...), süsler: hindistan cevizi ve Ülker'in Albenisi. Pasta süsleyeceklere de bir fikir olsun benden :)